Wróć 
Agnieszka Żmiejko 
Jak dawniej kształtowano podejście do intymności? Jak dawniej kształtowano podejście do intymności?
Wielu seniorów dorastało w latach, gdy edukacja seksualna praktycznie nie istniała, a rozmowy o ciele i potrzebach emocjonalnych były uznawane za niestosowne. W domach panowało przekonanie, że temat seksu jest „nieprzyzwoity”, a dziewczęta i chłopcy otrzymywali odmienne przekazy, ponieważ ona miała „pilnować się”, on miał „mieć doświadczenie”. Takie schematy odciskały piętno na całych pokoleniach. Intymność często kojarzono z obowiązkiem małżeńskim, a nie z przyjemnością czy wzajemnym porozumieniem.
Wychowanie w duchu wstydu skutkowało tym, że wiele osób w dorosłym życiu nie potrafiło rozmawiać o swoich potrzebach seksualnych ani wyrażać emocji związanych z bliskością. Nawet po latach małżeństwa niektórzy wciąż odczuwają skrępowanie wobec własnego ciała czy partnera. Wpływ takich doświadczeń widać także dziś, ponieważ seniorzy rzadko poruszają temat życia intymnego, mimo że ich potrzeby w tej sferze nie zanikają z wiekiem.
Religia: duchowy kompas czy źródło wstydu?
Religia w wielu kulturach była i jest jednym z najważniejszych czynników kształtujących postrzeganie seksualności. W Polsce, gdzie dominującą rolę odgrywa katolicyzm, gdzie seksualność przez dekady wiązano z grzechem i moralnością. Wierność, czystość przedmałżeńska, potępienie antykoncepcji to wartości, które dla wielu stanowiły moralny drogowskaz, ale też źródło wewnętrznego konfliktu.
Osoby wierzące często odczuwały napięcie między nauką Kościoła a własnymi potrzebami emocjonalnymi. Z jednej strony pragnęły bliskości, z drugiej czuły się winne za naturalne odruchy ciała. To poczucie winy mogło prowadzić do tłumienia pragnień, braku spontaniczności i dystansu wobec partnera. W efekcie wielu seniorów utożsamia dziś seksualność z obowiązkiem lub czymś, co „już nie wypada”, zamiast postrzegać ją jako element zdrowia i relacji.
Tradycja i stereotypy płci: jak kształtowały role w relacjach?
Tradycyjne role społeczne przez dekady określały, jak „powinna” wyglądać kobieta i mężczyzna w związku. Kobiecie przypisywano opiekuńczość i uległość, a mężczyźnie siłę i dominację. W sferze seksualnej oznaczało to, że kobieta często miała być bierna, a mężczyzna aktywny. Takie podejście utrwalało nierówności i brak partnerstwa, także w łóżku.
Dla wielu osób starszego pokolenia odejście od tych schematów bywa trudne. Kobiety często mają problem z otwartym mówieniem o swoich potrzebach, a mężczyźni z wyrażaniem emocji czy przyznaniem się do słabości. Tymczasem zdrowa relacja wymaga dialogu, empatii i zrozumienia, że bliskość to nie tylko fizyczność, ale też emocjonalne bezpieczeństwo.
Obecnie coraz więcej specjalistów podkreśla, że seksualność seniorów jest ważną częścią jakości życia. Współczesne podejście zachęca do odkrywania na nowo czułości, doświadczania dotyku i rozmowy o emocjach bez względu na wiek czy płeć. Przełamanie stereotypów może prowadzić nie tylko do lepszego samopoczucia, ale też do odnowienia więzi w długoletnich relacjach.
Jak odzyskać radość z bliskości w dojrzałym wieku?
Otwartość na rozmowę o seksualności to proces, który zaczyna się od akceptacji siebie. Seniorzy coraz częściej sięgają po wsparcie psychologów, terapeutów czy seksuologów online, by zrozumieć, jak wychowanie i normy społeczne wpłynęły na ich życie emocjonalne. Rozmowa z partnerem, bez oceniania i wstydu, może stać się początkiem pozytywnej zmiany.
Nie bez znaczenia jest też edukacja, a współczesne media i portale dla seniorów coraz częściej poruszają temat intymności w sposób otwarty i pełen szacunku. Dzięki temu wiele osób zaczyna dostrzegać, że seksualność nie kończy się w pewnym wieku, a bliskość to coś, co można pielęgnować przez całe życie.
