Klub Seniora w kinie FINA

Wroblewski wedlug Wajdy 1

„Portret Człowieka” |Cykl filmów dokumentalnych w Klubie Seniora FINA

Jesienią tego roku zapraszamy seniorów na nowy cykl filmowy polskiego kina dokumentalnego –  „Portret Człowieka”, będący rozszerzeniem Klubu Seniora, działającego w kinie Iluzjon Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego. Tym razem zapraszamy do kina FINA na ul. Wałbrzyskiej 3/5 na wyjątkowy cykl filmów dokumentalnych poświęconych człowiekowi. Wstęp wolny.

Podczas przeglądu zaprezentujemy osiem wybitnych filmów dokumentalnych skomponowanych tematycznie w zestawy: film pełnometrażowy lub średniometrażowy oraz towarzyszący im krótki metraż. Wszystkie zestawione ze sobą filmy poświęcone są człowiekowi, prezentują sylwetki powszechnie znanych osób i zwyczajnych bohaterów życia codziennego – przybliżają ich życie, pracę, pasje, odczucia, a także świat, w jakim przyszło im żyć.

Łączenie filmów pełno i średniometrażowych z krótkometrażowymi umożliwi prezentację dwóch odmiennych form filmu dokumentalnego. W przeszłości dokument występował głównie pod postacią filmu krótkiego, trwającego od 10 do maksimum 30 minut – tzw. „dodatku” wyświetlanego w kinach przed projekcjami pełnometrażowych filmów fabularnych. Dziś jest przeważnie samodzielnym dziełem średnio, bądź pełnometrażowym, trwającym od 40 do 90 minut lub dłużej, rzadziej pokazywanym w kinach (chyba że na festiwalach filmowych), głównie zaś w telewizji, a obecnie również w Internecie. Zestawianie filmów pełno lub średniometrażowych z – jak dawniej – krótkimi „dodatkami” pozwoli nie tylko zaprezentować dzieła zrealizowane współcześnie, ale też przypomnieć perły słynnej „polskiej szkoły dokumentu” z lat 60. XX w. Wyjątkiem będzie grudniowy pokaz, na który złożą się zrealizowane w ostatnich latach filmy o podobnej tematyce.

Każdy z seansów poprzedzony zostanie prelekcją krytyka filmowego – Andrzeja Bukowieckiego, natomiast po projekcji dzieł – „Sen o Warszawie” i „Najbrzydszy samochód świata” zapraszamy na spotkanie z twórcami.

Program przeglądu

19 października 2017 (1. rocznica śmierci Andrzeja Wajdy)

„Na planie” reż. Jerzy Ziarnik, Polska 1968, 18 min.

Dokumentalista Jerzy Ziarnik podpatruje pracę Andrzeja Wajdy na planie filmu „Wszystko na sprzedaż”. W pewnej fazie realizacji Wajda planował włączenie całego, nakręconego przez Ziarnika materiału dokumentalnego do swojego filmu. Ostatecznie jednak zmienił koncepcję.
W tle, a zarazem w centrum wydarzeń, gwiazdy ówczesnego polskiego kina: Elżbieta Czyżewska i Daniel Olbrychski.

„Wróblewski według Wajdy” reż. Andrzej Wajda, Polska 2015, 42 min.

Andrzej Wajda wspomina Andrzeja Wróblewskiego (1927-1957) jako malarza i przyjaciela. Opowiada o człowieku mierzącym się z wyzwaniami epoki i dramatycznie poszukującym swojej przestrzeni. Wróblewski widziany oczami Wajdy to geniusz, który długo musiał czekać na uznanie, ale też sam nie do końca rozpoznawał własną wielkość. Ich ścieżki przecięły się zaraz po wojnie, kiedy obaj studiowali w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Urodzony w Wilnie młody artysta kształcił się na wydziale malarstwa i rzeźby, studiował także historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Film powstał przy okazji wystawy pod tym samym tytułem zorganizowanej w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie w 2015 roku.

9 listopada 2017

 

„Rodzina człowiecza” reż. Władysław Ślesicki, Polska 1966, 24 min.

Zrealizowany w 1966 roku dokument Władysława Ślesickiego został zainspirowany słynną wystawą fotografii „Family of Man” w nowojorskim MoMA. Reżyser stworzył surowy, a jednocześnie niezwykle poetycki, zapis jednego dnia z życia chłopskiej rodziny na Pojezierzu Augustowskim. Rytm filmu wyznacza praca ludzi. Obrazowi towarzyszą tylko dźwięki naturalne. To jedno z najwybitniejszych dzieł polskiej dokumentalistyki

„Człowiek” („Human”) reż. Yann Arthus-Bertrand, Francja 2015, 139 min.

W swoim głośnym filmie "Człowiek" słynny fotograf, dziennikarz i reporter Yann Arthus-Bertrand próbuje opowiedzieć na pytanie „Kim jest człowiek?”.

Odpowiedzi na te pytania szuka, zestawiając zbiór niesamowitych opowieści i obrazów z różnych zakątków ziemi. Film przedstawia niezwykły, zbiorowy portret człowieka i skłania do refleksji nad tym, co to znaczy być człowiekiem.

Reżyser dotarł do ponad 2 000 rozmówców w 60 krajach: od pracowników w Bangladeszu, chłopów w Mali, przez afgańskich uchodźców i bojowników na Ukrainie, po amerykańskich więźniów skazanych na karę śmierci. Co ich łączy? Opowiadają o miłości, śmierci, wojnie, sytuacji kobiet. Zdradzają wzruszające historie pełne namiętności, cierpienia, smutku, nienawiści, ale i przebaczenia. Przepiękne „Portrety Człowieka”, zbliżenia ich twarzy, przeplatane są zachwycającymi zdjęciami lotniczymi.

14 grudnia 2017

 

„Więzi” reż. Zofia Kowalewska, Polska 2016, 18 min.

Poznajemy dwójkę wyjątkowych bohaterów – małżeństwo z 45-letnim stażem. Barbara i Zdzisław mogliby być z siebie dumni, gdyby nie fakt, że mąż na osiem lat opuścił żonę dla kochanki. Niedawno zdecydował się wrócić do żony. Barbara przyjęła go z powrotem. Powrót do wspólnego życia w jednym mieszkaniu okazuje się jednak dla małżeństwa trudny. Mimo dawnej urazy, codziennych problemów z rachunkami, zajętą łazienką i przestawianiem mebli, łączy ich trudna do zdefiniowania więź.

„Najbrzydszy samochód świata” reż. Grzegorz Szczepaniak, Polska 2017, 46 min.

„Najbrzydszy samochód świata” to film drogi, komedia, dramat i intymny portret relacji syna z matką. Potrafi zarówno rozśmieszyć jak i wzruszyć do łez, zaś jego bohaterowie uczą, jak cieszyć się nawet z drobnych rzeczy i nie tęsknić do tego, czego nie mamy, ale doceniać ludzi, relacje, przedmioty, jakie są w naszym posiadaniu.

Najmłodszym bohaterem dokumentu jest ponad pięćdziesięcioletni samochód marki Wartburg. Auto wciąż jest w drodze, a za jego sterami siedzi Bogdan wraz z matką. Bogdan poświęca niemal cały czas dla matki, Kazimiery – za wyjątkiem chwil, kiedy przypadkowym osobom z dumą prezentuje osobliwą brzydotę samochodu.

 

18 stycznia 2018 (14. rocznica śmierci Czesława Niemena)

„Sukces” reż. Marek Piwowski, Polska 1968, 13 min.

Portret Czesława Niemena widziany oczami naczelnego ironisty polskiego dokumentu – Marka Piwowskiego. Najbardziej kontrowersyjny dokument Piwowskiego, portret Czesława Niemena (1939-2004), wybitnego muzyka i wokalisty, wzbogacony wypowiedziami pieśniarza.

„Sen o Warszawie” reż. Krzysztof Magowski, Polska 2014, 104 min.

Dokumentalny "Sen o Warszawie" to portret Czesława Niemena, jakiego nie znamy.

Biograficzny film o ikonie polskiej muzyki rozrywkowej, powstał w 10. rocznicę śmierci artysty. Opowiadają o nim przyjaciele, członkowie rodziny, krytycy, dziennikarze muzyczni, autorzy biografii. Wyłania się sylwetka utalentowanego muzyka, który nie wahał się - w imię swoich ideałów - rezygnować w różnych momentach życia z odcinania kuponów od własnej popularności.

Wielkiego artystę wspominają m.in. Krzysztof Materna, Daniel Olbrychski, Andrzej Wajda, Jacek Fedorowicz, Wojciech Młynarski, Michał Urbaniak, Stanisław Sojka, Jerzy Baczyński.

Porusza również kontrowersje związane z filmem „Sukces” z 1968 roku, w którym Marek Piwowski przedstawił go w bardzo niekorzystnym świetle.

Gdzie i kiedy:

Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny

sala Ziemia Obiecana

  1. Wałbrzyska 3/5, Warszawa

Wstęp wolny

Start każdej projekcji - 11:30

Kontakt:

Koordynacja projektu:  

Robert Jaczewski

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

tel. 22 845 50 74 wew. 014