Zdrowe stawy, silne mięśnie i prosty kręgosłup? W dzisiejszych czasach niełatwo zadbać o te aspekty naszego zdrowia. Siedzący tryb życia, nadwaga, czy brak aktywności sportowej to czynniki, które narażają nas na bóle mięśni i stawów każdego dnia. Szczególnie częste i uciążliwe bywają kontuzje kolan, które są istotnym elementem naszego ciała. O tym, jak radzić sobie z takimi dolegliwościami i przyspieszyć powrót do zdrowia opowiada fizjoterapeutka Karolina Hertman.

 

 

Dlaczego troska o kolana jest tak ważna?

Kolano skoczka – na czym polega ta kontuzja?

Pod tą nazwą kryje się jedna z najpopularniejszych kontuzji dosięgających siatkarzy i wszystkich sportowców związanych z dyscyplinami skocznościowymi czy biegowymi – również amatorów! Kolano skoczka, czyli inaczej zespół przeciążenia więzadła rzepki, często staje się przyczyną zakończenia kariery sportowej wielu zawodników – zatem nie warto tego problemu bagatelizować. Dolegliwości są związane z wielokrotnymi wyskokami, lądowaniami lub zmianami kierunku podczas biegania. Uraz dotyczy więzadła rzepki, przyczepu końcowego mięśnia czworogłowego uda. Pomimo bardzo mocnej struktury ścięgnistej całej konstrukcji w trakcie treningów może dojść do mikrouszkodzeń tkanki. Gdy zabraknie odpowiedniej regeneracji mogą pojawić się zmiany przeciążeniowe. W związku z tym, jedną z głównych przyczyn wystąpienia dolegliwości jest przetrenowanie lub słabsza kończyna dolna (mięsień czworogłowy i kulszowo-goleniowy). Typowe dla kolana skoczka objawy to ból poniżej rzepki, który pojawia się podczas chodzenia po schodach, robienia przysiadów, podskoków czy w chwili wyprostu kolana. W wyniku kontuzji może dojść do obrzęku i asymetrii w obrysie rzepki. Konsekwencją jest także dalsze osłabienie mięśnia czworogłowego.

Zabiegi medyczne w zależności od fazy schorzenia

Możemy scharakteryzować 4 etapy rozwoju tego schorzenia. W zależności od fazy stosuje się różne zabiegi fizykalne oraz ćwiczenia mające na celu poprawę stanu zdrowia.

• I faza – ból doskwiera zaraz po wysiłku, a następnie dość szybko ustępuje. Na tym etapie zaleca się odpoczynek, okłady z lodu i kilka dni przerwy od treningów.
• II faza – ból pojawia się przed i po wysiłku. W trakcie treningu (po rozgrzewce) przechodzi. Poza zaleceniami z fazy pierwszej, warto stosować masaże, pamiętać o odpowiednim rozciąganiu mięśnia czworogłowego i mięśni zginaczy, a także o rozgrzewce przed ćwiczeniami.
• III faza – ból jest obecny na każdym etapie aktywności fizycznej. W tej fazie dochodzi także do upośledzenia funkcji stawu kolanowego. Terapia powinna zostać uzupełniona stosowaniem ciepła przed treningiem oraz krioterapii miejscowej po treningu. Nadal ważne są ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy.
• IV faza – ból już nie ustępuje, mimo zaniechania ćwiczeń. Na tym etapie pacjent powinien ograniczyć sport i aktywność fizyczną. Jeśli dojdzie do zerwania mięśni rzepki – koniecznością jest zabieg operacyjny. Do zdiagnozowania tej fazy niezbędne jest wykonanie badania obrazowego (np. MRI)

Istotne jest by nie bagatelizować pierwszych objawów, czyli bólu w kolanie. Schorzenie, które przejdzie w stan chroniczny jest zdecydowanie trudniejsze w rehabilitacji i często kończy się przymusem przeprowadzenia operacji.

Czy medycyna oferuje nam coś jeszcze?

Obecnie możemy zaobserwować niesamowicie szybki rozwój technologii medycznych, co skutkuje pojawianiem się nowych metod leczenia. Szukając odpowiednich sposobów zależy nam przede wszystkim na ich skuteczności i bezpieczeństwie. Taką alternatywą w leczeniu dolegliwości związanych z kolanami może być podjęcie terapii opartej na działaniu pola magnetycznego. Terapia MBST, bo o niej mowa, wyraźnie aktywuje metabolizm i regeneruje tkanki. Jej zadaniem jest doprowadzenie do znaczącej poprawy w zakresie grubości, objętości i ciągłości struktur więzadłowych. Terapia prowadzi do zregenerowania mikrourazów więzadła rzepki w szybkim tempie. Dodatkowo, zadziała przeciwbólowo i pozwoli na bardzo szybki powrót do treningu. Pacjenci poddani terapii odczuwają zdecydowaną ulgę i zwiększony zakres oraz komfort ruchów. Działanie metody oparte jest na procesach metabolicznych i biofizycznych. W tym celu w urządzeniu do terapii MBST wytwarzane jest pole elektromagnetyczne, działające na okolicę poddawaną leczeniu. Doprowadzana energia oddawana jest do otaczającej tkanki. Pole to oddziałuje na atomy wodoru, z których zbudowane są komórki. Podczas zabiegu, atomy „synchronizują się”, czyli obracają się pod tym samym kątem wokół osi pola magnetycznego. W efekcie prowadzi to do aktywnej stymulacji komórek, dzięki której struktury więzadeł mogą ulec znacznej regeneracji, a także wywoływać wzrost tkanki łącznej doprowadzając tym samym do szybkiej redukcji bólu.