JERZY RADZIWIŁOWICZ – „WSZYSTKO JEST LEKKO DZIWNE"

Radziwilowicz3-6 grudnia 2012 r.; kino Iluzjon

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej zaprasza na przegląd filmów z udziałem Jerzego Radziwiłowicza zorganizowany z okazji wydania wywiadu-rzeki „Wszystko jest lekko dziwne".

Jerzy Radziwiłowicz jeden z najwybitniejszych aktorów filmowych i teatralnych średniego przez wiele lat uznawany był za osobę niezwykle chroniącą swą prywatność i unikającą mediów, dlatego też fakt ukazania się kilkusetstronicowego wywiadu wart jest odnotowania i przypomnienia najciekawszych ekranowych dokonań Radziwiłowicza.

W ramach czterodniowego przeglądu w kinie Iluzjon będzie można zobaczyć cztery pełnometrażowe filmy fabularne wybrane przez bohatera przeglądu. Cykl uzupełnieni pokaz 5 odcinków serialu „Bez tajemnic", w którym Jerzy Radziwiłowicz gra rolę główną.

Przegląd zwieńczy spotkanie z Jerzym Radziwiłowiczem oraz autorem książki – Łukaszem Maciejewskim.

Książka „Wszystko jest lekko dziwne" do nabycia w księgarni kina Iluzjon

Partnerzy wydarzenia:

Wydawnictwo WIELKA LITERA – wydawca wywiadu-rzeki „Wszystko jest lekko dziwne"

HBO Polska – producent serialu Bez tajemnic

Ceny biletów na seanse - 11 -13 zł.

Wstęp na spotkanie autorskie – bezpłatny

Na pokaz serialu „Bez tajemnic", w dniu 5 grudnia obowiązują bezpłatne zaproszenia,

które będzie można odebrać na fan page „Bez tajemnic HBO" na Facebooku oraz w kasie kina Iluzjon od poniedziałku 3 grudnia do dnia pokazu.

Liczba zaproszeń ograniczona

Kino Iluzjon; Ul. Narbutta 50 a; 02-536 Warszawa

 



Jerzy Radziwiłowicz, wybitny polski aktor teatralny i filmowy, urodził się w 1950 r. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Debiutował w latach 70. w Teatrze Starym w Krakowie rolą Zagorskiego w Bolszewikach Michaiła Szatrowa w reżyserii Andrzeja Przybylskiego. Rok później występował już w słynnych Dziadach Adama Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego. W czasie swojej kariery aktorskiej miał okazję współpracować z najwybitniejszymi reżyserami i aktorami. Już w roku 1973, przedstawieniem Proces według Franza Kafki, rozpoczęła się jego współpraca z Jerzym Jarockim, z którym współpracował m.in. przy Wiśniowym sadzie Antoniego Czechowa (1975), Rewizorze Gogola (1980), Mordzie w katedrze Thomasa S. Eliota (1982), Życie jest snem Calderona de la Barca (1983), Portrecie Mrożka (1988), przełomowej, kanonicznej już inscenizacji Ślubu Gombrowicza (1991) i pierwszej polskiej inscenizacji Fausta Johanna Wolfganga Goethego (1997). W 1977 wystąpił również w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego, 18 lat później pracował nad kolejną wersją Mickiewiczowskiego dramatu w swej karierze - tym razem nad przedstawieniem Dziady - 12 improwizacji również w inscenizacji Grzegorzewskiego. W latach siedemdziesiątych rozpoczęła się również długoletnia współpraca z Andrzejem Wajdą. Radziwiłowicz zgrał między innymi księcia Myszkina w Nastazji Filipownie według Idioty Dostojewskiego, wystąpił w Człowieku z marmuru (1976), Bez znieczulenia (1978) i Człowieku z żelaza (1981). Powściągliwy aktor-perfekcjonista, obdarzony inteligencją i głęboką wrażliwością – tymi słowami opisuje aktora Maciej Karpiński w książce Teatr Andrzeja Wajdy. Ważne kreacje aktorskie stworzył Radziwiłowicz również w filmach: Ryś (1981) Bez końca (1984), W zawieszeniu (1986), Śmierć jak kromka chleba(1994); zagranicznych produkcjach: Pasji (1982), Jak zapomnieć o Sarajewie (1996), Człowiek, jakich wielu (2001), Czarna plaża (2001) oraz na głównych scenach polskich teatrów: Teatru Starego w Krakowie, Teatru Narodowego w Warszawie i francuskich – Comédie de Saint-Etienne.

Jest laureatem m.in. nagrody im. Leona Schillera, nagrody Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka ITI za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą (1999), nagrody im. Zelwerowicza za rolę Kalibana w Morzu i zwierciadle (2003) i w 2003 roku za rolę Kalibana w Morzu i zwierciadle Audena (Teatr Narodowy, 2002).

Odznaczony Orderem Sztuk Pięknych i Literatury (1993) przyznawanym przez Ministra Kultury Republiki Francuskiej. Od 2004 r. wykłada w warszawskiej Akademii Teatralnej, od 1998 r. tworzy zespół Teatru Narodowego.