Bezpieczeństwo socjalne seniora – zgodnie z definicją znalezioną w Encyklopedii PWN bezpieczeństwo socjalne oznacza „realne gwarancje zaspokojenia potrzeb socjalnych jednostek i rodzin, stan wolności od niedostatku bądź obniżenia poziomu życia spowodowanego głównie tzw. ryzykiem socjalnym (…) lub innymi zdarzeniami losowymi”. W przypadku seniorów ryzykiem socjalnym wpływającym na bezpieczeństwo socjalne jest starość i związana z tym utrata możliwości zarobkowania (aspekt materialny), jak również niedostateczne regulacje prawne wpływające na problemy z prawidłowym funkcjonowanie seniorów w społeczeństwie (aspekt społeczny). 

W omawianej grupie wiekowej aspekt materialny i społeczny bezpieczeństwa socjalnego ściśle się ze sobą wiążą. Osoba nie posiadająca wystarczających środków finansowych nie jest w stanie w pełni uczestniczyć w życiu społecznym, jest pozbawiona dostępu do niepublicznych placówek opieki zdrowotnej, ma utrudniony dostęp do dóbr kultury takich jak teatry czy bazy wypoczynku urlopowego. Tym samym jej pozycja w społeczeństwie jest gorsza niż przedstawicieli wielu innych grup wiekowych. Odpowiednie regulacje prawne mogą jednak wpłynąć na jej polepszenie (tzw. pozytywna dyskryminacja) i tym samym zwiększyć poczucie bezpieczeństwa socjalnego seniorów.